jueves, 1 de noviembre de 2012

Imagínate...

 
 


...imagínate que un día descubres que mirando por un agujero puedes ver tu futuro. Al principio no sabes qué es lo que estás viendo. Una película? Un video casero? ... pero de pronto te ves, eres tu misma, y ves exactamente lo que va a ser de ti.
Si sigues mirando por el agujero sabrás si el camino que elegiste era el correcto, el  idóneo... Descubrirás los momentos amargos que tuviste que vivir para llegar hasta ese lugar, y también conocerás los buenos momentos y las metas que alcanzaste,... Si sigues mirando, sabrás qué personas te rodean en el futuro y quienes tomaron rutas distintas. Sabrás el camino a seguir para llegar hasta allí... hasta donde ese agujero te está mostrando. 
 
Por lo tanto -piensas- no perderé el tiempo como lo he hecho hasta ahora: sé exactamente por dónde tengo que ir, qué decisiones tengo que tomar. Ya no tendré incertidumbre, ni miedos. Nada me será desconocido y viviré segura. Sólo confiaré en la gente que en un futuro todavía camina a mi lado, y renunciaré a los demás, a los que no he visto junto a mi.
 
Pero entonces tu yo interior te mira: ¿esto es lo que quieres? ¿crees que esta seguridad te hará feliz? Y entonces apartas los ojos de ese agujero revelador. Respiras profundo y te serenas... ¿Quiero tener esta vida monótona, que alguien ha elegido por mi y me quiere mostrar a través de este agujero? o quizás quiero caminar hacia adelante, aprender a superar los obstáculos que vengan, a ir acompañada de la gente que quiero y que me quiere, sufrir desengaños, volver a confiar, equivocarme, cambiar de rumbo, dejarme llevar... ¿no será más divertido simplemente vivir? 
 
 
 
Chicas os dejo con esta moraleja que imagino mi yo interior ha querido revelarme para darme otro punto de vista en una época en la que se avecinan cambios. (Quizás si lo leyera un sicólogo vería muchas más cosas que a mi se me escapan, (fuera coña) pero que en todo caso me han hecho escribir estas líneas...)
 
Ah! Y quiero dar las gracias a Judy por haber compartido conmigo su regalo! Es un amor de niña y aunque la relación que tengamos sea vía blog (como con muchas de vosotras) forma parte de mi "doble" vida y la aprecio mucho^^!!  
 
Y ánimo a las que mañana trabajamos!
 
Lau.
 
 

5 comentarios:

  1. Laura, pero que bien escribes!! Creo que esas palabras dicen bastante... yo siempre he pensado que cuando tomas una decisión si crees en ella saldrá bien, hay que ser positivas y no tener miedo a los cambios, cuando se afrontan con ilusión siempre acabas sacando lo mejor de ellos.

    Bueno, un besito!!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. gracias Emma por comentar mi "reflexión"!:) la verdad es q no hay que darle vueltas a las cosas y actuar. un beso!!

      Eliminar
  2. Te lo dice una que siempre fue de tenerlo todo controlado, de morirme de miedo ante los cambios porque siempre pensaba que iban a ser malos. Ha pasado el tiempo y puedo decir que los cambios no tienen por qué ser negativos...es más, a veces un cambio te da un prisma diferente de ver la vida...y lo más fuerte, te das cuenta de que es lo mejor que te pudo pasar. Nadie dice que sea fácil el camino, pero prefiero ir viéndolo por mí misma, sorprendiéndome para bien o para mal a veces, pero ante todo aprendiendo...que total, para eso estamos en esta vida, para aprender hasta el final.


    Un beso grande

    Charo

    ResponderEliminar
  3. Laureta, si has de parar, para, si has de caminar, camina!, si has de córrer, corre!! i si has de saltar, SALTAAAA!!! Només tu saps el que vols, el que t'agrada, el que et motiva a fer o a no fer les coses...tots els moments de la vida són canviants, no només les èpoques, i sempre hi ha un costat positiu o alguna cosa nova a conèixer que et fa feliç encara que sigui un instant! En veiem en una setmanaaaaaa bonicaaa!!!! Ànims dimoniet!!!! :P

    ResponderEliminar
  4. Niña, qué bonito, me ha gustado mucho!! Podemos elegir tantas cosa, no? Y de eso trata de poder elegir...aunque nos equivoquemos o que acertemos..
    xxx

    ResponderEliminar